“Dit is erg goed: kopen. Eigenlijk zou ik het bij deze regel moeten laten, maar ja, elk oordeel dient onderbouwd. Komt-ie dan. Zeer goede wijn maken is één ding, hem verkopen een ander. Dat blijkt uit de historie van deze Solertia. De wijngaard is inmiddels bij de derde eigenaar, de wijn werd alleen maar beter […]

“Bodega Cuatro Rayas is een coöperatie. Een goede. In de oneindige uitgestrektheid van het Castiliaanse land onderhouden de leden hun wijngaarden onder een veel te grote, veel te hoge hemel. Hun specialiteit was decennialang witte wijn, Verdejo vooral. Dat proef ik terug in deze fijn lichtvoetige rode. Ja, hij heeft wat houtopvoeding gehad, maar het […]

“Het zal er wel droog zijn. Hijgend, schroeiend, adembenemend droog. Want Montsant is een streek in Catalonië, eventjes ten westen van Tarragona. Water is er op de bon, zwembaden mogen niet gevuld. Maar druivenstokken zorgen voor zichzelf. Die strekken hun wortels uit naar diepten waar nog altijd vocht zit. Opdat wij het vergiste sap kunnen […]

“Een jaar geleden juichte ik in de Volkskrant over de Aicara 2021, nu kreeg ik de 2022 op tafel. Wat een wijn! Duurder, goed, maar nog hechter, meer solide, aangename tannines met een omgevallen fruitkar erbij. Springt aromatisch tegen je op met zwarte bessen, cederhout en zoet geurende specerijen. Perfect drinkbaar maar over een jaar […]

“Sommige wijnen geven me bij het proeven een gevoel van privilege. Ik voel me als het ware vereerd ze te leren kennen, elke slok opnieuw. En dat is precies wat deze Licenciado, ‘de doctorandus’, bij me oproept. Achter het vreemde etiket – het lijkt wel een stuk ridderharnas met reliëfletters – schuilt een wijn geurend […]

“Vanuit Madrid ben je toch al 400 kilometer aan het rijden in de richting van Santiago de Compostela als je de wijngaarden van Finca Beberide tegenkomt. Hier speelt de tempranillo nauwelijks nog een rol; dit is het land van de blauwe mencíadruif. We zijn in de Bierzo, een streek waar de Atlantische invloed merkbaar is, […]

“Wijnstokken zijn wondertjes, en die van het druivenras bobal helemaal. Die halen met hun wortelstelsel water uit grond waar het nauwelijks regent, daar op 800 meter hoogte achter Valencia. Irrigeren doet Bodega Mustiguillo niet, wel voedende kruiden en stikstofinbrengende planten zaaien in hun biologische wijngaard. Bobal geeft er verrukkelijke wijn voor terug, fris ondanks het […]

“Nee, geen rijping in eikenhout dit keer. Daar zijn Spanjaarden in het gemeen dol op, maar dan toch vooral voor rode wijnen. Deze witte van Bodegas Masroig in het Zuidwesten van Catalonië doet het zonder en kreeg zijn sappige smaak en zijn opwekkend fruitige geur louter door een gekoelde vergisting. ‘Alleen door kou’ dus, in […]

“Een huis vol jongvolk, dat is Bodega U mes U in de Penedès. Vanuit mijn rijpe standpunt bekeken dan; er lijkt niemand van boven de veertig te werken. En ik denk het elan te proeven in hun wijn, zoals deze opmerkelijke Cava. Hij is vernoemd naar een ster, de helderste van het sterrenbeeld Zwaan, en […]

“Het Jumillagebied is ongeveer de kwintessens van het Spaanse wijnlandschap. Droog, droger, droogst, met een paar Don Quichote-windmolens als accent onder een veel te hoge hemel. Desondanks doen wijnstokken het er opperbest, zeker als het de stoere monastrelldruif betreft. Irrigatie is niet nodig, hij grijpt zelf die in de bodem naar water. De naar de […]

“‘Nacido del Quórum’ staat er in kleine lettertjes op het etiket. Moest ik over nadenken, maar ik besluit dat het zoiets als ‘de som der delen’ is, overdrachtelijk gezien. En die delen zijn de arme grond van Jumilla, de monastrelldruif en de stok waaraan hij groeit. Opgetogen wijn is het, geurend naar zwarte bessen en […]

“Nog eens het etiket goed bekeken: nee, geen ooievaar erop. Jammer, want Alfaro, de ‘oude stad’ van de naam van de bodega, Burgo Viejo, gaat prat op 120 nesten met 500 van de zwartwitte vogels. Daar in de hoogte worden de jonkies opgevoed, net als de jonge wijnen beneden in de kelders. ‘Crianza’ betekent opvoeding […]